Dziesięć lat niepodległości – to cała epoka w historii odrodzonej Litwy: stworzyliśmy i utrwaliliśmy niepodległe demokratyczne Państwo Litewskie.
Państwo nasze włącza się dziś do wspólnej euroatlantyckiej przestrzeni demokratycznej, bezpieczeństwa i gospodarczej.
Przez wszystkie lata niepodległości ogromną uwagę poświęcaliśmy stosunkom z państwami ościennymi. Możemy się dziś szczycić, że nawiązaliśmy ścisłą, opartą na partnerstwie strategicznym współpracę z Polską. Niełatwo jest pokonywać przeszkody historyczne narodom, które dopiero niedawno wyzwoliły się z ucisku totalitaryzmu, spod dyktatu jednej ideologii, które dopiero wstąpiły na niełatwą drogę tworzenia otwartego społeczeństwa obywatelskiego. Cieszy mnie zatem szczególnie, że obecne stosunki między naszymi państwami i narodami możemy oceniać jako najlepsze w historii.
Stosunki litewsko-polskie w XXI w. widzę jako pragmatyczne, partnerskie obcowanie dwóch sąsiadów zgodne z duchem zjednoczonej i szybko zmieniającej się Europy. Optymistycznie oceniam dwustronne kontakty handlowe i gospodarcze. Oprócz będących już w realizacji i planowanych strategicznych projektów w dziedzinie energetyki i transportu wzrasta aktywność przedsiębiorców, bankowców obu krajów, wciąż opracowywane są nowe plany inwestycji i wspólnej działalności. Uważam, że moglibyśmy jeszcze lepiej wykorzystać możliwości w tej dziedzinie usuwając ostatnie przeszkody utrudniające pomyślną współpracę. Wolny przepływ towarów usług i kapitału już dziś powinien stanowić nie tylko normę stosunków w Unii Europejskiej, lecz także między naszymi państwami jako przyszłymi jej członkami.
Przez okres wieloletnich dziejów państwowości litewskiej i polskiej oba narody zgromadziły nieoceniony skarbiec kultury i sztuki. Nasze państwa rozsławia dziś wielu utalentowanych muzyków, artystów, pisarzy.