Bez przesady można ogłosić, że oto mamy pierwszą poreferendalną wystawę sztuki, której tematem stały się – przynajmniej częściowo – sprawy związane z naszym wkraczaniem do zjednoczonej Europy. Myślę o ekspozycji „Integracja. Sztuka wobec acedii” . Jej kuratorem jest Kazimierz Piotrowski, autor m.in. kontrowersyjnej i głośnej przed paru laty wystawy „Irreligia” w Brukseli, obejrzeć ją zaś można w coraz ciekawszej i nietuzinkowo prowadzonej galerii Program w Warszawie. Punktem wyjścia okazała się gra słów. Albowiem w słowie „integracja” mieści się „gracja” – jedno z kluczowych pojęć estetyki, a więc i sztuki. W efekcie wystawę oglądać można w dwóch planach. Po pierwsze, próbując w ślad za kuratorem odpowiedzieć na pytanie: czy i ile gracji i wdzięku odnaleźć można we współczesnej polskiej sztuce? Czy w nowoczesnych, często krytycznych działaniach artystycznych jest jeszcze miejsce na te klasyczne wartości? Z drugiej zaś strony można potraktować ekspozycję jako pewnego rodzaju minibilans otwarcia – próbę skromnego przeglądu tego, z czym w obszarze sztuk wizualnych wkraczamy do zjednoczonej Europy. Lista uczestników jest imponująca; wśród zaproszonych artystów są m.in. Arkadius, Zofia Kulik, Katarzyna Kozyra, Zbigniew Libera, Anna Żebrowska czy Artur Żmijewski. Wystawa czynna do 27 lipca.
P. Sa.
:-, dobre
:-' średnie
:-( złe