Wydana w Watykanie polska wersja orędzia na tegoroczny Dzień Pokoju stała się nieoczekiwanie bibliofilskim rarytasem. Dziennikarze w biurze prasowym Stolicy Apostolskiej przecierali oczy ze zdumienia, gdy w ozdobionej papieskim herbem książeczce przeczytali: „Pismo Święte uczy, że na początku dziejów Adam i Ewa zbuntowali się przeciw Bogu, a Abel zabił swego brata Kaina”. Jeszcze większa konsternacja po wykryciu błędu zapanowała w Warszawie, na kilka minut przed polską prezentacją orędzia; poprawki nanoszono ręcznie w każdym egzemplarzu.
Nad papieskimi tekstami, ogłaszanymi – jak w przypadku encyklik, listów i orędzi – po włosku, angielsku, niemiecku, francusku, hiszpańsku, portugalsku i po polsku pracuje ogromny sztab ludzi w watykańskich kongregacjach i w Sekretariacie Stanu. Tłumaczeniem zajmują się duchowni albo osoby spoza Spiżowej Bramy, w obu przypadkach nie zawsze są to ludzie obdarzeni talentem literackim. Jeszcze gorzej jest, jak się okazuje, z adiustacją tekstów i korektą. Nic zatem dziwnego, że dziennikarze na stronach internetowych biura prasowego Watykanu znajdują streszczenia papieskiej katechezy z audiencji generalnej w takiej oto formie: „Bóg Ojciec i Jezus Chrystus, w otoczeniu świętych męczenników i wyznawców, przeprowadzają sąd nad dobrem i nad złem, jakie dokonały się w historii świata, i wskazują na jego ostateczny jej ostateczny cel, jakim jest zbawienie i chwała”. Zdarza się, że sam papież poprawia w trakcie lektury rozważań przed modlitwą Anioł Pański błędy zawarte w przygotowanym dla niego tekście.
Jan Paweł II ogłasza wiele dokumentów,
choć oczywiście nie wszystkie pisze osobiście. Najczęściej dyktuje je po polsku, a następnie zarys tekstu kierowany jest do dalszego opracowania w poszczególnych kongregacjach.