Piętno „złego urodzenia” towarzyszy najciekawszym polskim realizacjom powojennego modernizmu od dziesięcioleci.

Jako, że powstały w PRL-u od razu przyklejono im łatkę „peerelowskich koszmarków” nie zastanawiając się głębiej nad ich rzeczywistą architektoniczną wartością.

Tak było między innymi z charakterystycznymi „kukurydzami” czyli mieszkalnymi wieżowcami na Osiedlu Tysiąclecia w Katowicach.(projekt Henryka Buszko i Aleksandra Franty)

Poznańskie Collegium Novum autorstwa trzech architektów – Lecha Sternala, Witolda Milewskiego i Zygmunta Skupniewicza...

jest do dziś jednym z najciekawszych i najbardziej funkcjonalnych budynków w Poznaniu

Wiele wybitnych powojennych budynków modernistycznych w Polsce nie miało tyle szczęścia co Dom Handlowy „Okrąglak” (proj. Marek Leykam 1955).

Podczas gdy w całej Polsce burzono tego typu realizacje „Okrąglak” zdobył inwestora i do końca 2010 roku zamieni się w centrum handlowo- konferencyjne.

– Charakterystyczne dworce kolejowe Warszawa Powiśle oraz Warszawa Ochota miały dużo szczęścia – na początku 2009 roku zostały wyremontowane i służą podróżnym. Inne modernistyczne dworce, jak choćby katowicki nie miały tyle szczęścia.

Sady Żoliborskie zaprojektowane przez wybitną architekt Halinę Skibniewską są odpowiedzią na panującą w PRL-u manię wielkości i wznoszenia osiedli Wielkiej Płyty

Sady to kilka niewielkich budynków pokrytych białą, klinkierową cegłą i zatopionych w zieleni. Do dziś mieszkańy osiedla mówią, że to blokowisko z ludzką twarzą.

Wysokościowce mieszkalne na Placu Grunwaldzkim we Wrocławiu dzięki swoim charakterystycznym elewacjom nazywane są przez wrocławian „nocnikowcami” bądź „sedesowcami”.

Tymczasem w zamierzeniu projektantki budynków – Jadwigi Grabowskiej- Hawrylak miały one być obsadzone zielenią.

Można sobie tylko wyobrażać jak piorunujące robiłyby wtedy wrażenie.