Dwa lata po rozpoczęciu „arabskiej wiosny” ogniska protestujących zapłonęły w stolicy kolejnego muzułmańskiego kraju - Bangladeszu.

Protesty przeciw radykalnym islamistom objęły cały kraj, a ich sercem jest skrzyżowanie Shahbagh w Dhace.

Uliczna wystawa fotografii z wojny o niepodległość Bangladeszu 1971 roku. Państwo oderwało się od Pakistanu tylko dzięki interwencji Indii. Spóźnione procesy przywódców islamskich szwadronów śmierci z tamtych czasów i łagodne kary obudziły demonstracje.

Ogólnokrajowa trzyminutowa cisza upamiętniająca ofiary zbrodni wojennych była też żądaniem kary śmierci dla winnych. Plac Shahbagh, 12 lutego 2013 r. godz. 16:00

Manifestacje były pokojowe, ale rząd obawiał się ataku bojówek partii „Jamaat” i ich młodzieżówki „Islami Chhatra Shibir”, stąd obecność policji.

Namiot, w którym prowadzona jest wirtualna wojna. Jak podczas arabskiej wiosny portale społecznościowe (facebook i twitter) odgrywają ogromną rolę.

Groźby ze strony radykałów są realne -15 lutego został zamordowany bloger Ahmed Rajib Haider.

Przez pierwsze dwa tygodnie demonstracje trwały dzień i noc.

Zielone flagi Bangladeszu nad placem.

Okrzyki...

...i bębny. Dziewczynka bawi się karykaturą przedstawiającą egzekucję Mollaha.

Charakterystycznym elementem protestu w Dhace było odgrywanie scen egzekucji. Palenie kukieł.

Młodzi ludzie inscenizują egzekucję Mollaha.

Motyw szubiennicy jest jednym z najczęsciej przewijających się symboli protestu.

Napisy nie tylko na transparentach ale i na ciałach protestujących, także po angielsku.

Kobieta bije klapkiem manekin symbolizujący Abdul Quader Mollaha. Dotknięcie butem, który zwykle stąpa w pyle i brudzie ziemi, jest w tym kręgu kulturowym jedną z większych obelg.

Ludzie składają podpisy na ogromnych połaciach materiału rozesłanych na placu.

Wyrażają na nich swoje opinie na temat kary śmierci dla zbrodniarzy wojennych, delegalizacji partii „Jamaat” oraz związanych z nią stowarzyszeń, firm i banków.

Czy Bangladesz się budzi?