Skąd to się bierze, że jeden w pracy zostaje nieformalnym liderem, drugi – firmowym błaznem, trzeci – kozłem ofiarnym.
Większa część naszych rozmów z bliskimi lub znajomymi to właśnie rozmowy o pracy. Nic dziwnego zresztą, przecież spędzamy tam ciałem trzecią część naszego życia, a duchem znacznie więcej. Najczęściej te rozmowy nie dotyczą wcale zadań przez nas wykonywanych, sukcesów czy porażek, lecz nade wszystko – relacji międzyludzkich. Rozmawiamy o tym, że Jolka podlizuje się szefowej, że Wojtek jest egoistą i najlepsze projekty bierze dla siebie, że szef nie chwali, nie widzi, jak bardzo się staramy i ile ponad normę robimy.
Ja My Oni
„Jak pracować z sensem”
(100069) z dnia 25.02.2013;
Praca: utrapienia codzienne;
s. 44