Kiedy trzeba opisać trójkąt, z dużym prawdopodobieństwem wszyscy powiedzą, że to figura geometryczna, która ma trzy boki. A jak zdefiniować „miłość”? Jest to na pewno stan, uczucie do drugiej osoby, ale każdy opisze ją inaczej. Czym różnią się te dwa wyrazy i czemu z drugim jest większy kłopot? Trójkąt jest pojęciem konkretnym, czyli takim, które posiada skończoną liczbę cech, niezależnie od tego, czy jest czerwony czy seledynowy, drewniany czy papierowy. Miłość zaś to pojęcie abstrakcyjne – opisuje hipotetyczny stan psychiki człowieka. Nie ma konkretnego odpowiednika w świecie, jest w ludziach. Dzięki umysłowi człowiek rozpoznaje nie tylko konkretne rzeczy, lecz także abstrakcyjne stany, relacje, niedopowiedzenia (np. wiem, że ktoś jest z kimś w konflikcie, mimo że te osoby nie krzyczą na siebie w mojej obecności). Wyobraża sobie podróżowanie w czasie czy tworzenie sztuki.
Abstrakcyjne komunikaty służą temu, by przedstawić różnorodność świata wewnętrznego i złożoność człowieka. Ponieważ ludzie komunikują się za pomocą słów, wzbogacają język o nowe określenia na to, co czują, jak rozumieją świat i swoje w nim miejsce. Jedni mają z tym większy, a drudzy mniejszy kłopot.
Kto rozumie
Łatwość pojmowania pojęć abstrakcyjnych zależy przede wszystkim od wieku. Ta zdolność – obok umiejętności rozumienia relacji przyczynowo-skutkowych – wykształca się w pełni około 12. roku życia. Wiele znaczy też osobowość, w której znaczącą cechą jest domknięcie poznawcze oznaczające określony sposób odbioru rzeczywistości. Osoby z małym nasileniem tej cechy są otwarte na świat, lubią poznawać sądy innych ludzi, nie boją się nowości i częściej posługują się komunikatami wieloznacznymi.