Agnieszka Sowa: – Kiedy przeprowadzono pierwszą chirurgiczną korektę płci?
Sławomir Jakima: – Już w 1911 r. robiono drobne korekty, raczej próby. Pierwszą znaną operację w Europie przeprowadzono w Niemczech w 1930 r., w Polsce – w 1969 r. Seksuologia rozwinęła się właściwie pod koniec XIX w. Freud zaczął mówić o seksie, potem był Richard von Krafft-Ebing, wiedeński psychiatra i pierwszy seksuolog. To bardzo młoda dziedzina medycyny. Ale w ciągu ostatnich 50 lat wiele się w tej nauce zmieniło. Przełomem było wykreślenie homoseksualizmu z klasyfikacji chorób psychicznych. Dziś zupełnie inaczej pojmujemy płeć. Wreszcie zaczynamy dostrzegać osoby aseksualne oraz biseksualne. Około 17 proc. ludzi ma zdolność bycia seksualnie pomiędzy płciami.
W słynnej, w dużej mierze autobiograficznej, powieści „Middlesex” Jeffreya Eugenidesa bohater o imieniu Calliope, hermafrodyta, aż do wieku dojrzewania nie jest świadomy swojej inności. Wychowywany jako dziewczynka przez niepodejrzewających niczego rodziców, dojrzewa i na przekór wszystkiemu staje się mężczyzną.
A zatem jest mężczyzną. Owszem, obojnakiem, ale to zaburzenie dotyczy tylko zewnętrznych narządów płciowych. Zwane jest interseksualizmem o podłożu genetycznym bądź hormonalnym (szerzej o tym, jak powstają genetyczne zaburzenia identyfikacji płciowej, patrz s. 62 – przyp. red.). A płeć, tożsamość płciowa to coś więcej niż penis lub wagina. Historia Calliope pokazuje, że identyfikacji płciowej nie da się stłumić.
Tożsamość płciowa jest zatem kompletnie czym innym niż orientacja seksualna?
Tożsamość płciowa to jest moje poczucie mojej płci oraz świadomość własnych narządów płciowych. Jestem mężczyzną lub kobietą.