AI

7 lutego 2014

W potocznym wyobrażeniu AI kojarzy się z maszynami myślącymi podobnie jak ludzie i często podobnie się zachowującymi. Science Picture Co/SuperStock / Corbis

Futurolodzy obiecywali, że najpóźniej w 2000 r. ludzie korzystać będą z usług inteligentnych robotów podających drinki i sprzątających ich mieszkania. Takich służących ciągle nie ma, ale rozwój systemów sztucznej inteligencji (AI) nieustannie przyspiesza.

Blutgruppe/Corbis Wizualizacja świata inteligentnych robotów.

Dave, przestań... Ja czuję... Mój umysł odchodzi... Ja czuję – pamiętna scena z filmu „2001: Odyseja kosmiczna”. Dave Bowman odcina od zasilania komputer HAL 9000, który wpadł na pomysł, żeby uśmiercać członków załogi statku kosmicznego lecącego w kierunku Jowisza. Kultowe dzieło Stanleya Kubricka oparte na powieści Arthura C. Clarka weszło na ekrany kin w 1968 r. Kilkanaście lat wcześniej, w 1956 r., w Dartmouth College w Stanach Zjednoczonych odbyła się słynna konferencja uznawana za początek systematycznych prac nad rozwojem sztucznej inteligencji.

Niezbędnik Inteligenta „Zrozumieć mózg” (100071) z dnia 15.04.2013; Mózg wizjonerów; s. 85

Edwin Bendyk

Pisarz, publicysta, prezes Fundacji Batorego, do 2020 r. szef działu naukowego w „Polityce”. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną (modernizacja, cyfrowa rewolucja, ekologia). Autor książek „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009), „Bunt w sieci” (2012), „Jak żyć w świecie, który oszalał” (2014, wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim). W 2020 r. ukazała się książka „W Polsce, czyli wszędzie”. Bendyk prowadzi popularnego bloga „Antymatrix II. Z dziennika kogniwojażera”. Jest wykładowcą akademickim, szefem Centrum Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas, członkiem Polskiego PEN Clubu oraz European Council on Foreign Relations.