To nie są reportaże. To nie jest powieść. Pewnie coś „pomiędzy", tak jak Etiopia jest „pomiędzy" - ani Afryka, ani Europa, ani Bliski Wschód; być może kraina baśni dla dorosłych, gdzie rządził zły król, znany z Cesarza Ryszarda Kapuścińskiego. Zły król odszedł, ale bajka nie skończyła się happy endem. Nowy kwiat cesarza (i pszczoły) to historia, która zdarzyła się po postawieniu ostatniej kropki.
To książka przekorna, błyskotliwa, bogata w podteksty, aluzje, pastisze. To nowoczesna proza podróżnicza. Poza odważną autoanalizą osobowości i postawy życiowej autora-narratora, poza świetnymi partiami reportażowymi, ukazującymi odrębność kultury i obyczajowości abisyńskiej, książka Karpowicza zawiera głębokie, odkrywcze opisy najstarszych zabytków abisyńskiej kultury.
Ignacy Karpowicz (rocznik 76) pochodzi z Białegostoku. Tłumaczy. Pisze. Podróżuje po Ameryce Środkowej i Afryce Wschodniej. Od 2002 roku współpracuje z kwartalnikiem „FA-art.". W 2006 roku ukazała się jego debiutancka powieść Niehalo, za którą Ignacy Karpowicz został nominowany do Paszportów Polityki, a w styczniu 2007 roku powieść Cud. To jego trzecia książka.