Pomocnik Historyczny

„Dał nam przykład Bonaparte…”

Subiekt Ignacy Rzecki (Tadeusz Fijewski) w swoim pokoju, z widocznym popiersiem Napoleona. Kadr z filmu „Lalka”. Subiekt Ignacy Rzecki (Tadeusz Fijewski) w swoim pokoju, z widocznym popiersiem Napoleona. Kadr z filmu „Lalka”. EAST NEWS
Zrekapitulujmy opowiedzianą historię z punktu widzenia Polaków. Kiedy powstała i ugruntowała się wśród nich złota legenda Napoleona i dlaczego zwyciężyła z czarnym obrazem cesarza Francuzów?
Obchody setnej rocznicy śmierci Napoleona, od lewej: marszałek Józef Piłsudski, prymas kardynał Aleksander Kakowski oraz nuncjusz papieski Achille Ratti (późniejszy papież Pius XI), Warszawa, 5 maja 1921 r.Narodowe Archiwum Cyfrowe Obchody setnej rocznicy śmierci Napoleona, od lewej: marszałek Józef Piłsudski, prymas kardynał Aleksander Kakowski oraz nuncjusz papieski Achille Ratti (późniejszy papież Pius XI), Warszawa, 5 maja 1921 r.

DEPUTACJA I AGENCJA. Legenda napoleońska w polskich elitach patriotycznych i niepodległościowych zaczęła się kształtować już w 1796 r., w którym rozbłysła gwiazda młodego francuskiego generała, dowódcy armii Włoch. Gdy Napoleon Bonaparte odnosił olśniewające sukcesy, bijąc wojska piemonckie i austriackie, sprawa polska znajdowała się w tragicznym położeniu. Po upadku powstania kościuszkowskiego nastąpił trzeci rozbiór Polski. Było więc całkowicie zrozumiałe, że nadzieje polskich patriotów kierowały się w stronę Francji prowadzącej wojnę z dwoma z trzech zaborców Polski – Austrią i Prusami (do 1795 r.) – i uznawanej za nieprzyjaciela przez trzeciego z nich – Rosję Katarzyny II. Nadzieje na poruszenie z martwego punktu sprawy polskiej wiązali z republikańską Francją zarówno jej ideologiczni wielbiciele z kręgu polskich jakobinów, którzy w sierpniu 1795 r. zawiązali w Paryżu Deputację mającą ambicję koordynowania działalności niepodległościowej, jak też umiarkowani działacze patriotyczni, stojący na gruncie Konstytucji 3 maja, tworzący we Francji konkurencyjny ośrodek emigracyjny – Agencję.

To ci ostatni uzyskali zgodę Dyrektoriatu na formowanie Legionów Polskich we Włoszech, mających wspierać utworzoną przez Bonapartego Republikę Lombardzką i walczyć u boku armii francuskiej z Austriakami.

BONAPARTE W „MAZURKU DĄBROWSKIEGO”. Generał Bonaparte od początku budził wielkie nadzieje. Promieniował energią i pewnością siebie. Szybko rosła także jego pozycja polityczna. Dobitnym dowodem, że legenda napoleońska była faktem w polskim środowisku już w 1797 r.

Pomocnik Historyczny „O roku ów: 1812” (100059) z dnia 27.11.2012; PAMIĘĆ I MIT; s. 119
Reklama