Zgodnie z regułami języka polskiego słowa określające wyznawców jakiejś religii piszemy małą literą, np. chrześcijanin, muzułmanin, protestant – i żyd, na określenie wyznawcy religii mojżeszowej, judaizmu. Natomiast członków społeczności, narodu – dużą literą, np. Polak, Niemiec, Ukrainiec – i Żyd, na określenie członka narodu żydowskiego.
Pamiętając o tym, ujednoliciliśmy pisownię słowa Żyd, gdyż nie zawsze jest jasne, szczególnie w epoce nowożytnej (wykształcenie się pojęcia narodu, sekularyzacja itp.), w jakim znaczeniu jest ono używane. Małą literę zostawiamy w cytatach z dokumentów, gdy taka została użyta (nie dotyczy to tłumaczeń).
Pomocnik Historyczny
„Historia Żydów polskich”
(100070) z dnia 01.04.2013;
Wstęp;
s. 4