Jan Piwnik, „Ponury”

Nikt nie pomylił się tak, jak jego pierwszy dowódca, kiedy zarzucił mu przeciętne zdolności dowodzenia i słaby zmysł organizacyjny.

Zbiory kwatery mjr. Ponurego w Janowicach Siedzi w pierwszym rzędzie (drugi od lewej) razem z innymi uczniami Gimnazjum Państwowego im. Joachima Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim, 1930 r.

„Nie należy szczypać szwaba, lecz bić pięścią w mordę”

Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie. „Powiedz żonie i rodzicom, że ich bardzo kochałem i że umieram jak Polak. I pozdrówcie Góry Świętokrzyskie” – to były ostatnie słowa wypowiedziane przez jednego z najsłynniejszych cichociemnych, legendarnego dowódcę partyzanckiego z Gór Świętokrzyskich i Nowogródczyzny por. Jana Piwnika, „Ponurego”.