Z terenu obozu wzniósł się przyrząd podobny do samolotu, lecz z nieco mniejszymi skrzydłami. Przyrząd ten wzbił się z dużą szybkością prawie pionowo w górę i po osiągnięciu pułapu około 1000 m skierował na północny wschód. Leciał bez żadnych zwrotów z szybkością znacznie większą od normalnych samolotów” – brzmiał raport opisujący Wunderwaffe. Dokument trafił do cichociemnego płk. Kazimierza Iranek-Osmeckiego,„Hellera”, niedługo po tym, gdy w styczniu 1944 r.
To artykuł, do którego dostęp mają nasi cyfrowi prenumeratorzy
Chcesz czytać dalej ten tekst?
Chcesz mieć nieograniczony dostęp do wszystkich płatnych artykułów na Polityka.pl i innych korzyści?
Wypróbuj za 1 zł