Młodszym czytelnikom, zaniedbanym edukacyjnie i politycznie przez lata rządów Tuska oraz jego ferajny, warto przypomnieć, że w owych czasach w naszym kraju panował najpierw stalinizm (symbolicznie do października 1956 r.), a po Październiku system bardziej do zniesienia, o którego definicję spierają się uczeni, a także historycy IPN. Na potrzeby felietonu przypomnijmy tylko, że w obozie władzy po Październiku ukształtowały się dwie grupy. Tak zwani twardzi (les durs), zwani natolińczykami (od podwarszawskiej miejscowości, w której spiskowali), inaczej mówiąc „chamy”, oraz puławianie (od ulicy, przy której, w dawnych domach Wedla, mieszkali niektórzy jej członkowie), zwani także Żydami, a przez Zachód – liberałami (les liberaux). Do natolińczyków zaliczani byli m.in. Zenon Nowak („tak czy owak – Zenon Nowak”), Kazimierz Witaszewski („gazrurka”), Wiktor Kłosiewicz (naczelny związkowiec), Władysław Kruczek (postrach Rzeszowa). Wśród puławian widziano Romana Zambrowskiego (weteran KPP), Leona Kasmana („Trybuna Ludu”), Władysława Matwina i Jerzego Morawskiego (tzw. młodzi sekretarze KC) oraz Romanę Granas, która zdążyła jeszcze być w pierwszym składzie POLITYKI, skąd została odwołana za rewizjonizm. Niuanse zostawiamy historykom, pragniemy tylko zwrócić uwagę, że mimo upadku komunizmu i historycznych przemian w Polsce podział na chamów i Żydów wciąż istnieje, przynajmniej zdaniem niektórych autorów. Być może podział ten jest tak żywotny, ponieważ – jak twierdzą na prawicy – w Polsce nie można mówić o upadku komunizmu, komunizm trwa, ma się w najlepsze, a skoro trwa komunizm, to trwają chamy i Żydy. Na szkodliwą rolę Żydów zwrócił uwagę m.in. wybitny umysł Paweł Kukiz, który ujawnił, że za marszami KOD kryje się pewien miliarder pochodzenia żydowskiego (o nim za chwilę), a także przypomniał, że Adam Michnik i rodzina Szechterów to jedno. Prototypem Żyda w Polsce jest Adam Michnik. Szkodliwej działalności Michnika i wszystkiego, co jego jest (przodków, Agory, „Gazety Wyborczej”), prasa i politycy prawicowi poświęcają codziennie wiele miejsca. Trudno sobie wyobrazić media „niepokorne”, obecnie prorządowe, bez Michnika. Gdyby Adam Michnik nie istniał – zostałby na pewno wymyślony przez Jarosława Kaczyńskiego, Rafała Ziemkiewicza lub innego wielkiego Polaka. O ile Michnik jest Żydem lokalnym, cieszącym się wsparciem „określonych kół” za granicą, o tyle prototypem Żyda za granicą, symbolem międzynarodowego żydostwa, które rządzi naszą planetą, jest węgierski, pardon, żydowski miliarder George Soros. Ostatnio ten cham, pardon, Żyd, posunął się do tego, że wyciągnął rękę do tonącej Agory (pardon, „Gazety Koszernej”), kupując ponad 10 proc. jej akcji, uprzedzając podobno Skarb Państwa, który tą drogą chciał wprowadzić swojego członka do władz tej przestępczej struktury, ale penetracja się nie powiodła. Młodsi czytelnicy mają prawo zapytać, kto to taki ten Soros i jak to możliwe, że bratni naród węgierski wydał takiego wyrodnego syna? Sprawę wyjaśnia znawca tematu Grzegorz Górny na łamach tygodnika „wSieci”. Okazuje się, że inkryminowany Soros urodził się w rodzinie Schwartzów, „których śmiało możemy nazwać »Żydami nienawidzącymi swojego żydostwa«”, dlatego zmienili nazwisko na Soros. Cechowała ich „niechęć do mocnych tożsamości narodowych” (w tym własnej: żydowskiej). Zdaniem Daniela Greenfielda, „konserwatywnego blogera narodowości żydowskiej”, na którego powołuje się Górny, Soros przyznał, że nie zamierza być częścią żydowskiej egzystencji narodowej. Dlaczego miliarder, który wyrzeka się tożsamości żydowskiej, inwestuje miliony ausgerechnet w „Gazetę Koszerną” – tego ani Górny, ani żaden nowojorski bloger pochodzenia żyd