61 Festiwal Filmowy w Berlinie - relacja trzecia
Dokument o Chodorkowskim hitem berlińskiego festiwalu
„Khodorkovsky” jest obrazem podejmującym próbę wyjaśnienia zagadki finansowej potęgi energetycznego koncernu Jukos i jego nieoczekiwanego bankructwa. Przede wszystkim jednak to odważny, bezkompromisowy portret człowieka, który próbował uzdrowić skorumpowany system władzy w rosyjskim państwie. Zapłacił za to wieloletnim więzieniem na Syberii.
Projekcja filmu Cyrila Tuschiego „Khodorkovsky” wisiała dosłownie na włosku. Kilka dni temu do biura niemieckiego koproducenta ktoś się włamał. Skradziono komputery ze zmontowanymi materiałami, ale były zabezpieczone również gdzie indziej. Zainteresowanie pokazami przeszło najśmielsze oczekiwania. Nie tylko tłum dziennikarzy stał w długich kolejkach na mrozie. Mimo dodatkowych seansów, nie wszystkim udało się dostać do kina.
O Chodorkowskim wypowiadają się w filmie m.in. ścigani przez Interpol, rozsiani po całym świecie jego najbliżsi współpracownicy, mieszkający w Stanach syn z pierwszego małżeństwa, byli wysocy agenci służb specjalnych FSB, a także prominentni politycy, w tym były minister spraw zagranicznych Niemiec Joshka Fischer. Niektóre sceny, np. aresztowanie Chodorkowskiego na moskiewskim lotnisku, zostały wykonane techniką animacji.
Obok rozmów i wywiadów (także z bohaterem filmu), przeprowadzonych na sali sądowej, jest też sporo materiałów archiwalnych, m.in. ze słynnej narady rosyjskich oligarchów z prezydentem Putinem w 2003 roku, na której Chodorkowski otwarcie wystąpił przeciwko głowie państwa, oskarżając go o korupcję. Padają nawet szacunkowe dane - mówi się o kilkudziesięciu miliardach dolarów łapówek przekazanych w formie lewych „podatków” partyjnym przywódcom.