Marcin Rotkiewicz: – Jest pan znany na świecie m.in. dzięki badaniom nad „układem nerwowym” roślin. Informowały o nich zagraniczne media, np. brytyjskie BBC.
Prof. Stanisław Karpiński: – Wykazaliśmy, że rośliny reagują na bodźce, np. na światło, w sposób systemowy. Na przykład liście z nasłonecznionej części drzewa informują te przebywające w cieniu, jaką otrzymały dawkę światła. Okazało się, że liście czy inne części roślin komunikują się między sobą za pomocą sygnałów elektryczno-chemicznych, podobnie jak w układzie nerwowym u zwierząt, w celu wyrównania wzrostu części nasłonecznionej i zacienionej. Opublikowaliśmy na ten temat kilka prac w najlepszych czasopismach naukowych świata – amerykańskim tygodniku „Science” i miesięczniku „The Plant Cell”. Obecnie przygotowujemy do druku pracę, jak roślina systemowo kontroluje swoją temperaturę.
To po co panu jeszcze te eksperymenty z genetyczną modyfikacją topoli? Przecież to same kłopoty – w Europie GMO się nie podoba, więc ma pan małe szanse na zastosowanie w praktyce wyników swoich badań. Na dodatek ściąga pan na siebie ataki różnych organizacji wojujących z GMO.
Jestem człowiekiem nauki i wiem, że rozwój biotechnologii przynosi korzyści społeczeństwu. I będą one coraz większe.
Dlaczego akurat topola znalazła się w kręgu pańskich zainteresowań?
Z rośliną tą zacząłem pracować już pod koniec lat 90. w Szwecji. Wybór padł na nią, gdyż jest modelowym organizmem reprezentatywnym dla drzew, czyli taką laboratoryjną myszą, na której na całym świecie prowadzi się badania.