Rozpadł się rząd jedności narodowej premiera Ariela Szarona. Sześciu ministrów z ramienia Partii Pracy, wśród nich ministrowie obrony Benjamin Ben Eliezer i spraw zagranicznych Szimon Peres, złożyło swoje dymisje. Po 19 miesiącach partyjnej zgody Izrael pogrążył się w politycznym kryzysie, bo rząd dysponuje tylko 55 miejscami na 120 w Knesecie.
Po wyborach w 2000 r. większość Izraelczyków uważała, że tylko taki gabinet może poradzić sobie z palestyńską intifadą i problemami gospodarczymi.
Polityka
45.2002
(2375) z dnia 09.11.2002;
Ludzie i wydarzenia. Świat;
s. 16