W eseju poświęconym Tadeuszowi Manteufflowi autorstwa profesora Bronisława Geremka (POLITYKA 10) znalazły się pewne nieścisłości:
1. Profestor T. Manteuffel zmarł w 1970 r. wskutek trzeciego, a nie drugiego zawału serca (zob. S. Trakwkowski, Tadeusz Manteuffel (1902-1070, w: „Historycy warszawscy ostatnich dwóch stuleci”, pod redakcją A. Gieysztora, J. Maternickiego, H. Samsonowicza, Warszawa 1986, s. 441-442).
2. Profesor Geremek wspominając działalność konspiracyjną Manteuffla, jego pracę w Biurze Informacji i Propagandy AK (BIP), wspomina o zamordowaniu wiosną 1944 r. Ludwika Widerszala i małżeństwa Makowieckich. Jego wypowiedź sugeruje jednak, że przyczyną tych morderstw była sama działalność w BIP-ie. Chociaż do dziś zbrodnia ta nie została do końca wyświetlona, wydaje się, że jej genezy należy doszukiwać się przede wszystkim w aktywnej pracy Widerszala i Makowieckiego w Stronnictwie Demokratycznym. Skrajna prawica widziała w ludziach SD przeciwników w walce o „rząd dusz” społeczeństwa polskiego. Doc. dr. L. Widerszala podejrzewano m.in. o publikację cyklu artykułów w organie SD „Nowych Drogach”, w tym o artykuł „W dniach rozstrzygnięć” z 10 III 1944 r., w którym wskazywano na konieczność porozumienia ze zbliżającą się Armią Czewoną. Na tym tle 13 VI 1944 r. zostali zamordowani Wiedeszal i Makowieccy (przypuszczalnie przez bojówki z kręgów endecko-oenerowskich) (zob. A. Zaborski, Ludwik Wiederszal (1909-1944), w: „Historycy warszawscy”, s. 489-490).