Gratuluję redakcji przybliżenia czytelnikom postaci wybitnych matematyków polskich: Stefana Banacha i Hugona Steinhausa (POLITYKA 18). Szczególnie wyeksponowana przez Mariusza Urbanka relacja mistrz–uczeń daje dużo do myślenia w dzisiejszym sparametryzowanym wskaźnikami KBN i rankingami świecie nauki. Czy wielu mamy jeszcze uczonych, którzy postępują zgodnie z dewizą Steinhausa, że znakomici uczniowie są chlubą swoich mistrzów?
Przy okazji obchodzonego uroczyście, nie tylko we Wrocławiu, roku Hugona Steinhausa (1887–1972) apeluję publicznie o wznowienie znakomitej książki Steinhausa „Wspomnienia i zapiski”, wydanej 10 lat temu w Londynie przez Aneks. Fragmenty tych wspomnień drukowała kiedyś „Odra” i „Polityka”, ale książka już dawno jest białym krukiem. Zapiski te, będące swoistą fotografią intelektualną epoki i ośrodków akademickich Lwowa, Getyngi, Krakowa i Wrocławia, uczą patriotyzmu i humanizmu. Pokazują, że rozumem można się posługiwać skutecznie nie tylko w matematyce. Wtedy słowa Steinhausa: „Między duchem a materią pośredniczy matematyka” wykute na jego grobowcu na cmentarzu w Sępolnie we Wrocławiu nabierają dopiero znaczenia.