Specjaliści potrafią na podstawie zębów określić wiek, dietę, a w szczególnych przypadkach także kulturową przynależność zmarłego przed wiekami człowieka. Okazało się na przykład, że układ, długość i głębokość rowków na szkliwie zależy od diety. Mięsożercy mają na nim przede wszystkim linie pionowe, wegetarianie – zarówno pionowe jak i poziome, ale o wiele krótsze i płytsze. Pierre-François Puech z Uniwersytetu w Marsylii wyniki te porównał z odciskami zębów pradziejowych mieszkańców jaskiń, dowodząc, że od kiedy ludzie zaczęli gotować pożywienie, a dieta stała się bardziej urozmaicona, na szkliwie pojawiło się więcej poziomych i krótszych kresek.
Sztuczne etruski
Na podstawie zębów można też określić pochodzenie człowieka. Ostatnio Vera Tiesler Blos z Universidad Autónoma de Yucatán, prowadząc badania szkieletów z szesnastowiecznego cmentarzyska w meksykańskim mieście Campeche, znalazła cztery czaszki z zębami zniekształconymi w sposób charakterystyczny dla plemion afrykańskich. Izotopowa analiza szkliwa wykazała, że czaszki te należały prawdopodobnie do pracujących na plantacjach niewolników pochodzących z Afryki Zachodniej.
Poważniejsze kłopoty z zębami zaczęli mieć dopiero rolnicy – ścierały się one szybko na skutek działania znajdujących się w mące drobinek kamienia. Nic dziwnego, skoro do mielenia ziaren stosowano kamienne żarna. W kraju faraonów dochodził do tego jeszcze pył i drobny piasek przywiewany z pustyni. Twarde cząstki niszczyły szkliwo i zębinę tak skutecznie, że otwierała się komora zęba, a w końcu i kanał korzenia, do którego wnikały bakterie. Bóle zębów dotyczyły nie tylko biedoty – także faraonowie i dostojnicy królewscy cierpieli na bolesne ropnie i inne choroby, o czym wspominają teksty.