Już sam fakt, że 2002 r. jest rokiem palindromicznym – co oznacza, że opisująca go liczba odznacza się symetrią i nie zmienia wartości czytana w obu kierunkach (tak jak na przykład zdanie: „kobyła ma mały bok”) – jest godny uwagi.
Lata takie zdarzają się bowiem zwykle raz na stulecie, dokładnie co 109 lat. Jeszcze bardziej godne uwagi numerologów jest to, że w naszym szczęśliwym pokoleniu żyliśmy, jako świadkowie przełomu tysiącleci, w dwu palindromicznych latach – poprzednim był 1991 r. (w którym, przypomnijmy, upadło imperium sowieckie).
Data ukazania się tego numeru jest, rzec można, superpalindromem – opisuje go magiczna (jak się wydaje) liczba 20022002. Ludzie są istotami przywiązującymi wagę do symboli i wprost żal byłoby ominąć tę historyczną datę jako sposobność do refleksji. O magicznej mocy liczb przekonany był żyjący w VI wieku p.n.e. Pitagoras z Samos, który dokonawszy odkrycia, że harmonizujące ze sobą dźwięki skali muzycznej związane są ze sobą prostymi matematycznymi relacjami wyrażonymi liczbami 2, 3 i 4, stworzył na tej podstawie magiczną i harmonijną wizję świata, która w następnych tysiącleciach wywarła wielki wpływ na europejski sposób myślenia. Jak pisał o nim i jego uczniach Arystoteles: „Wierzyli oni, że liczby są pierwszymi rzeczami w całej Naturze, sądzili, że pierwiastki liczby są pierwiastkami wszystkich rzeczy i całe Niebiosa są muzyczną skalą i liczbą”. W ich systemie Natury liczba 2, tak prominentna w naszej dacie, symbolizowała bierność i wrażliwość.
Palindrom miał w wielu kulturach moc talizmanu i stanowił ważny element „magicznych kwadratów” przypominających miniaturowe szachownice, w których pola wpisywane były litery (będące w numerologii odpowiednikami liczb).