W modnym ostatnio pojedynku Europa–Ameryka tym razem punkty dla starego kontynentu. Afera włoskiego giganta spożywczego Parmalat – który zbudował swą potęgę na mleku, które nie kwaśnieje – przerosła rozmiarem analogiczne osiągnięcia koncernów amerykańskich, nawet Enronu. Dziura finansowa sięga przynajmniej 13 mld euro, a wieloletni szef tego wielkiego państwowego koncernu Calisto Tanzi przyznał się do zdefraudowania 500 mln euro (dobra wiadomość: właśnie obiecał, że część odda). Talenty Tanziego wspierane były przez rozmaite powiązania polityczne, w tym z trzema kolejnymi premierami, a wśród nich z dzisiejszym brukselczykiem Romano Prodim. Tanzi umiał się odwdzięczyć. Jak to dobrze, że mamy takie Włochy na podorędziu. Przy nich każda afera i każde umorusanie polityka aż po łokcie (nie wyłączając premiera) wydają się amatorskie i błahe.