Prof. Lech Gardocki
pierwszy prezes Sądu Najwyższego, o amnestii:
„...Myślę, że stać nas na uchwalenie rozsądnej amnestii, która doraźnie spowodowałaby pewne rozgęszczenie więzień (chociaż jestem pewien, że budowy nowych zakładów karnych uniknąć się nie da), a na przyszłość powinna się łączyć ze zmianą polityki karania w kierunku szerszego stosowania kar wolnościowych. (...) Jaka powinna być ta ewentualna ustawa amnestyjna?
Po pierwsze: dotyczyć tylko osób, które już odbywają karę, inaczej tworzymy atmosferę bezkarności pewnych czynów.
Po drugie: w żadnym razie nie może obejmować sprawców przestępstw popełnionych z użyciem przemocy. To ich właśnie społeczeństwo słusznie boi się najbardziej i to ich czyny skłaniają opinię publiczną do żądania surowych kar. Więzienie jest środkiem dla wszystkich skazanych (oprócz grupy niewrażliwych psychopatów) brutalnym i dlatego jest właściwą i sprawiedliwą reakcją na brutalne czyny.
Po trzecie: ustawowe przepisy powinny umożliwiać poddanie amnestionowanego próbie, a więc umożliwiać w pewnym okresie zmianę decyzji.
Po czwarte: trzeba wykorzystać nowo wprowadzone do kodeksów instytucje akcentujące znaczenie pokrzywdzonego i jego interesów. Dlaczego w pewnych sprawach nie mielibyśmy uzależnić zastosowania amnestii od mediacji między skazanym a pokrzywdzonym, zwłaszcza od wyrównania, choćby częściowego, wyrządzonej szkody.
(„Rzeczpospolita”, 7 VI)
Prof. Adam Gierek
senator SLD-UP, o Andrzeju Lepperze:
„– Jeśli weźmiemy pod uwagę diagnozę sytuacji społecznej, jaką postawiła partia Andrzeja Leppera, to chyba w tym przypadku rzeczywiście jestem bliżej Samoobrony niż SLD.