Po „10 minut później: trąbka”, nowelowym filmie poświęconym problemowi postrzegania czasu, kolejnych ośmiu mistrzów współczesnego kina: Bernardo Bertolucci, Mike Figgis, Jiri Menzel, Istvan Szabo, Claire Denis, Volker Schloendorff, Michael Radford i Jean Luc Godard – zmierzyło się z tym samym tematem: przemijania i paradoksów rozumienia czasu. Różne formy fabularne, rozmaite pomysły i style – od akademickiego wykładu (francuskiego filozofa Jeana-Luca Nancy w odcinku Claire Denis) po ekranizację hinduskiej baśni – uzupełniają się, tworząc zaskakująco spójną całość mocno oddziałującą na wyobraźnię. „Teraźniejszość nie jest nigdy naszym celem. Przeszłość i teraźniejszość są dla nas środkami; celem jest tylko przyszłość. Tak więc nie żyjemy nigdy, ale spodziewamy się żyć; gotujemy się wciąż do szczęścia, a co za tym idzie, nie kosztujemy go nigdy”. Słynna maksyma Pascala mogłaby stanowić motto tego niezwykłego przedsięwzięcia.
Janusz Wróblewski
++ dobre
+ średnie
– złe