Więcej odwołań niż nominacji i dymisje dla najbliższych współpracowników Leszka Millera – to dotychczasowy bilans kadrowych decyzji premiera Marka Belki. Pierwszym nominowanym był rzecznik rządu Dariusz Jadowski (w rządowych służbach prasowych od 1988 r., z przerwą na lata 1997–2004, kiedy był konsulem w Nowym Jorku i radcą w ambasadzie RP w Waszyngtonie). Potem premier uporządkował front integracji europejskiej. Szefowi MSZ Włodzimierzowi Cimoszewiczowi powierzył przewodniczenie Komitetowi Europejskiemu Rady Ministrów, a Jarosława Pietrasa (sekretarza stanu w UKIE) mianował na sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej. Kadrowa miotła zawitała następnie do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, skąd Belka odwołał: Aleksandrę Jakubowską, szefową Gabinetu Politycznego premiera Millera, Marcina Kaszubę – byłego rzecznika rządu, i Marka Wikińskiego – sekretarza stanu odpowiedzialnego za kontakty z parlamentem. Na ich miejsce przyszedł jedynie podsekretarz stanu Jacek Kluczkowski (łodzianin, z zawodu dziennikarz, przez sześć lat doradca prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, a ostatnio szef gabinetu byłego marszałka Sejmu Marka Borowskiego).
Belka przyjął także rezygnację Zbigniewa Siemiątkowskiego z funkcji szefa Agencji Wywiadu, co niespodzianką nie było, gdyż Siemiątkowski złożył ją jeszcze premierowi Millerowi. Niespodziewanie natomiast odwołany został Krzysztof Makowski, wojewoda łódzki. Termin odwołania zbiegł się z kadrowymi zmianami w Łodzi po zabiciu tam przez policję podczas juwenaliów dwóch osób. Część łódzkiego SLD pozbycie się ulubionego wojewody Millera odebrała jako „szkodliwe dla partii”. Fotel po Makowskim zajął prof. Stefan Krajewski, kolega Belki z katedry ekonomii Uniwersytetu Łódzkiego.