Tylko 7 proc. kobiet uważa zrównanie wieku emerytalnego obu płci za uzasadnione. 90 proc. jest przeciw. Aż 84 proc. mężczyzn ten sprzeciw podziela. Tak wynika z sondażu przeprowadzonego w połowie października przez Sopocką Pracownię Badań Społecznych. Wprawdzie debata nad programem dopiero się rozpoczyna, powstają zespoły ekspertów (w tym oddzielny do spraw wieku emerytalnego), które przez kwartał będą prowadzić konsultacje. Czy jednak uda się ocieplić społeczną atmosferę, zanim rząd rozpocznie prace nad projektem nowelizacji ustawy emerytalnej, która miałaby obowiązywać po 2010 r.?
Emerytka dyskryminowana
W Polsce panuje głęboko zakorzenione przekonanie, że wcześniejszy wiek emerytalny kobiet jest przejawem sprawiedliwości lub wręcz zasłużonym przywilejem – rekompensatą za podwójną krzątaninę na etacie zawodowym i domowym (ok. 85 proc. deklaracji w różnych sondażach opinii). Dotychczasowe próby majstrowania przy emeryturach i perswadowania, że to nieco zafałszowane przekonanie, prowadziły raczej do usztywnienia stanowiska opinii społecznej. Gdy w październiku 1999 r. CBOS pytał, czy kobiety powinny przechodzić na emeryturę wcześniej niż mężczyźni, nawet jeśli byłoby to równoznaczne z otrzymywaniem niższych świadczeń, 78 proc. reprezentatywnej próby dorosłych Polaków odpowiedziało twierdząco. Aż 85 proc. opowiedziało się za tym, żeby kobiety przechodziły na emeryturę już w wieku 55 lat.
Wkrótce potem ujawniono symulacje dotyczące przewidywanych skutków reformy emerytalnej dla obu płci. Okazało się, że zmiana zasad wyliczania świadczeń spowoduje, że w następnej dekadzie kobiety będą otrzymywały emerytury niższe o połowę, a w najlepszym razie o jedną trzecią niż mężczyźni.