Archiwum Polityki

Dyrektor poleca dokumenty

Rozpoczyna się 20 Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy. W programie imprezy (7–18 października) znalazło się aż 110 filmów z 38 krajów. Oprócz wielu interesujących cykli organizatorzy zapowiedzieli dodatkowe atrakcje, w tym przegląd najgłośniejszych dokumentów. Najciekawsze, których nie można przegapić, poleca czytelnikom „Polityki” Stefan Laudyn, dyrektor Warszawskiego Festiwalu.

1. „Red, White&Blues”, reż. Mike Figgis
To część monumentalnego dzieła edukacyjnego, którego ojcem chrzestnym jest Martin Scorsese. Film mówi o białych muzykach brytyjskich, takich jak Eric Clapton, John Mayall czy Peter Green, którzy „reeksportowali” bluesa do Stanów Zjednoczonych.

2. „Freakstars 3000”, reż. Christoph Schlingensief
Najbardziej niepoprawny politycznie film Festiwalu. Jest to parodia telewizyjnego programu „Idol” z udziałem kandydatów upośledzonych umysłowo.

3. „Ecce homo”, reż. Mirjam Kubescha
Dokument młodej niemieckiej reżyserki o znanej włoskiej grupie teatralnej, w której występują niepełnosprawni.

4. „The Prisoner of the Iron Bars. Self-Portraits”, reż. Paulo Sacramento
Pełnometrażowy debiut utalentowanego brazylijskiego dokumentalisty o więzieniu Carandiru w São Paulo, jednym z największych na świecie zakładów karnych.

5. „Super Size Me”, reż. Morgan Spurlock
Głośny dokument, który wygrał w tym roku festiwal w Sundance. Autor stawia pytanie: co by się stało, gdybyśmy przez cały miesiąc na śniadanie, obiad i kolację jedli fast foody? Reżyser osobiście podejmuje się tego zadania. Fastfoodowa dieta powoduje w nim przemianę fizyczną i emocjonalną.

6. „Die Mitte” , reż.

Polityka 41.2004 (2473) z dnia 09.10.2004; Kultura; s. 67
Reklama