Podobnie jak powyżej omówiona płyta, także tych jedenaście krążków jest pokłosiem Festiwali Mozartowskich Warszawskiej Opery Kameralnej. Od paru lat obecny był na nich cykl koncertów fortepianowych na instrumentach z czasów Mozarta; na instrumencie, który na wzór autentycznego z roku 1795, wykonał Paul McNulty, ceniony budowniczy amerykański zamieszkały w Czechach, grała z orkiestrą Musicae Antiquae Collegium Varsoviense młoda rosyjska pianistka Viviana Sofronitzki. Córka legendarnego pianisty Vladimira poświęciła się muzyce dawnej; od 1989 r. mieszka na Zachodzie, po kilku latach w USA i Kanadzie osiedliła się w Holandii. W tym roku w Warszawie zagrała wszystkie 30 koncertów (w tym siedem młodzieńczych klawesynowych); jednocześnie ukazały się ich nagrania. Ta muzyka grana tak, jak prawdopodobnie słyszał ją kompozytor, ma inne brzmienie i proporcje niż to, do jakiego przywykliśmy. Fortepiano ma dźwięk słabszy niż współczesny instrument, nie dominuje więc nad orkiestrą i solista nie musi nadmiernie wydelikacać swoich interpretacji, co nader często się zdarza.
Wolfgang Amadeus Mozart, Koncerty fortepianowe, vol. 1–11,
Viviana Sofronitzki, fortepiano i klawesyn, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, dyr. Tadeusz Karolak, Pro Musica Camerata 2006