W Muzeum Narodowym w Poznaniu otwarta została wystawa prac Stefana Gierowskiego, wybitnego polskiego abstrakcjonisty. Gierowski brał udział w słynnej warszawskiej wystawie „Arsenał”, a jego martwa natura dostała jedną z nagród. Jednak już w 1957 r. porzucił malarstwo przedstawiające i od tego czasu na jego płótnach zagościły abstrakcje. Płótna te mają jednak swoje konkretne odniesienia, jak malowany w latach osiemdziesiątych cykl Dziesięciu Przykazań – „Obrazy” (w znaczeniu obraz czegoś) oznaczone kolejnymi numerami rzymskimi. Gierowski jest twórcą bardzo konsekwentnym, nie zważającym na mijające mody. W jego obrazach ważne są kontrasty kolorystyczne, faktury: chętnie zderza z sobą kolory, farby błyszczące i matowe. Drobne plamki zaczynają wówczas połyskiwać i migotać. (Gierowski swego czasu interesował się zjawiskami fizyki optycznej). Wszystkie te eksperymenty inspirują artystę, który używa bardzo tradycyjnego warsztatu i wciąż wierny jest farbom olejnym. Mistrz abstrakcji stosuje zatem środki, które nie zmieniły się od czasów renesansu. Wystawa czynna do 31 lipca. A.Gr.
[dla koneserów]
[dla najbardziej wytrwałych]
[dla mało wymagających]