Pierwsza nagrodę odebrała Maja Ostaszewska – śpieszyła się do teatru, tego wieczora grała w „Bziku tropikalnym”. „Nagroda, którą odbieram, stanowi potwierdzenie drogi, którą wybrałem i dowód na to, że można być zauważonym uprawiając teatr introwertyczny” – powiedział Paweł Miśkiewicz, laureat Paszportu „Polityki” za rok 2000, podczas uroczystości wręczania nagród. Przejęci i wzruszeni byli zresztą wszyscy nagrodzeni. Marzanna Bogumiła Kielar, wyróżniona w dziedzinie literatury, ponarzekała wprawdzie na los poety, ale szybko dodała: „ten Paszport i załączona do niego koperta (10 tys. złotych) zdecydowanie osłabiają pesymistyczną wymowę moich słów”. Dominik Lejman, uhonorowany w dziedzinie plastyki, także odniósł się do finansowego aspektu nagrody: „zastanawiam się, czy nie przeznaczyć tych pieniędzy na stworzenie funduszu ochrony dzieł sztuki przed aktami wandalizmu”. I dodał: „Mam nadzieję, że moich obrazów nie będziecie państwo stawiać na ostrzu szabli”.
Podczas uroczystości nie zabrakło zaskoczeń. 13-letni Staś Drzewiecki, nagrodzony w dziedzinie muzyki, zagrał swoją własną kompozycję „napisaną – jak dodał – przed paru dniami”. Z kolei Ryszard Tymon Tymański spontanicznie włączył się do chórku śpiewającego na jego cześć „Helo, Dolly”.
Wieczór rozpoczął się wykonaniem a capella „Yesterday”, piosenki uznanej ostatnio przez BBC za najważniejszą w XX wieku. W ten sposób symbolicznie pożegnaliśmy minione stulecie. Przez cały wieczór towarzyszył nam świetny zespół Affabre Concinui z Poznania. Nie zawiodła publiczność. W warszawskim Teatrze Małym gościliśmy ok. 400 osób – wybitnych twórców, laureatów Paszportów z lat poprzednich, szefów instytucji kulturalnych, wydawców, dziennikarzy.