Artystów i twórców podzielić można na dwie grupy: tych, którzy zyskali już sławę, uznanie, popularność oraz tych, którzy dopiero o tym marzą. Naszymi, przyznawanymi już po raz ósmy, nagrodami Paszportów „Polityki” pragniemy zawsze uchwycić ów moment przechodzenia z jednej do drugiej kategorii. Próbujemy zwrócić uwagę naszych czytelników, mediów, organizatorów życia kulturalnego i wszystkich miłośników kultury na twórców, którzy zdali już świetnie pierwsze egzaminy z talentu, wyobraźni i oryginalności, ale ciągle jeszcze czekają na wielką sławę i ciągle jeszcze najwybitniejsze osiągnięcia zawodowe mają przed sobą.
Symbolikę Paszportu można odczytywać na kilka sposobów. Po pierwsze, jako wyraz uznania za przekraczanie granic artystycznych, granic wyobraźni i dotychczas zakreślonych granic sztuki. W tym sensie jest to dowód akceptacji dla twórców łamiących konwencje i bezkompromisowych wobec problemów, które przed sobą stawiają. Po drugie, Paszporty to rodzaj wskazania na tych, którzy zasługują na wsparcie i promocję w świecie. W jednoczącej się Europie właśnie kultura może być jednym z najsilniejszych naszych atutów. Musimy więc wspierać tych, którzy są w stanie swą twórczością zaintrygować świat.
Dziś przedstawiamy nominacje, o które – jak zawsze – poprosiliśmy wybitnych krytyków, uważnie śledzących rozwój poszczególnych dziedzin sztuki. W tym sensie Paszporty „Polityki” są także nagrodą całego środowiska polskiej krytyki. Ostateczne – i dodać należy: bardzo trudne – decyzje podejmuje jednak redakcyjna Kapituła. Spośród wielu nominowanych wybiera laureatów: po jednym w każdej z sześciu dziedzin twórczości (literatura, teatr, film, sztuki piękne, muzyka poważna, estrada).
W poprzednich latach nagrodziliśmy Paszportami już czterdzieści pięć osób.