Mroczne widmo

4 marca 2000

Rosjanie ponownie przełożyli termin startu kluczowego elementu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), modułu Zwiezda. Bez niego niemożliwe jest wyekspediowanie na orbitę pierwszej stałej załogi. Jeśli Zwiezda nie poleci w kosmos w ciągu najbliższego półrocza, to znajdujące się już w przestrzeni amerykańskie moduły stacji zaczną spadać na Ziemię.

Plany budowy kosmicznego laboratorium są tak stare, jak eksploracja przestrzeni pozaziemskiej. Po pierwszych radzieckich sukcesach kosmicznych – wystrzeleniu Sputnika w 1957 r., a następnie locie Gagarina, Amerykanie rozważali kilka wariantów kontruderzenia. Zdecydowali się na projekt Apollo i w 1969 r. wylądowali na Srebrnym Globie, ale już w 1971 r. Związek Radziecki – nie mogąc sprostać księżycowemu wyścigowi – zainstalował na orbicie pierwszą załogową stację kosmiczną Salut.

Polityka 10.2000 (2235) z dnia 04.03.2000; Społeczeństwo; s. 72

Edwin Bendyk

Pisarz, publicysta i szef działu Nauka w „Polityce”. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną – modernizacja, cyfrowa rewolucja, ekologia – to problemy, którym poświęca większość tekstów. Autor książek: „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002 r.), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004 r.), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009 r.), „Bunt w sieci” (2012 r.). W 2014 r. wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim opublikował książkę „Jak żyć w świecie, który oszalał”. Prowadzi popularnego bloga „Antymatrix II. Z dziennika kogniwojażera”. Jest także wykładowcą akademickim i szefem Centrum Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas oraz zastępcą redaktora naczelnego magazynu „Kultura i rozwój”, członkiem Polskiego PEN Clubu, European Council on Foreign Relations i zarządu fundacji im. Stefana Batorego. Zasiada w Radzie Fundacji Nowoczesna Polska, należy do rady programowej Zielonego Instytutu.