W legendzie rysunku Chromosom 22 do artykułu Edwina Bendyka (POLITYKA 50/99) widnieje stwierdzenie: „Cząsteczka DNA ma kształt podwójnej helisy, zbudowanej z cząsteczek noszących nazwę zasad. Są ich cztery rodzaje. Sekwencja tych zasad tworzy kod genetyczny komórki”. Otóż:
1. Cząsteczka DNA nie jest zbudowana z cząsteczek zwanych zasadami, lecz cząsteczek, którymi są deoksyrybonukleotydy (stąd nazwa DNA – kwas deoksyrybonukleinowy). Zasady są wprawdzie składnikami tych nukleotydów, ale same struktury DNA nie tworzą.
2. Sekwencja deoksyrybonukleotydów występująca w DNA – wbrew stwierdzeniom artykułu – nie tworzy kodu genetycznego komórki. Kod genetyczny każdej komórki zbudowany jest z rybonukleotydów, te zaś nie występują w DNA, lecz w RNA (kwas rybonukleinowy), a dokładniej w takiej jego frakcji, która nazywa się informacyjnym kwasem rybonukleinowym (mRNA). Informacja genetyczna zawarta w DNA zostaje przepisana w procesie transkrypcji na odpowiednie sekwencje rybonukleotydów w mRNA, te zaś „przetłumaczone są” na sekwencję aminikwasów w cząsteczce białka.
3. W epoce osiągnięć o takiej doniosłości, jakim jest ustalenie sekwencji DNA 22 chromosomu człowieka (33 miliony deoksyrybonukleotydów), warto mieć szacunek dla podstawowych faktów wiedzy, którą się przekazuje. Jeden z tych faktów głosi, że w DNA zawarta jest informacja genetyczna, a nie kod genetyczny.
Janusz Greger
prof. dr hab. kierownik Zakładu Biochemii Akademii Medycznej w Łodzi
Od redakcji:
Zastrzeżenie profesora Gregera odnoszą się do ramki z ilustracją, która pochodzi ze źródeł agencyjnych. Oczywiście, ideałem byłoby, aby w trakcie adaptacji materiału wychwycić nieścisłości oryginału.