Chciałbym zająć stanowisko wobec zawartego w tekście (POLITYKA 39) sformułowania: „Działa się wtedy historia, zapisywana teraz w podręcznikach na całym świecie, a ludzie nie pamiętają, czy tam – w Skierniewicach albo Przemyślu – to na pewno był sierpień, czy może już jesień”. (...) Przygotowując opracowanie „Przeszłość Polski w międzynarodowych podręcznikach historii”, w ciągu ostatnich 10 lat przeanalizowałem książki szkolne z 68 państw na różnych kontynentach. To prawda, mieliśmy swoje pięć minut. Na temat wydarzeń w Polsce można było spotkać obszerne fragmenty w podręcznikach historii publikowanych w różnych, czasami nawet w egzotycznych dla nas krajach. To jest już niestety przeszłość. Mniej więcej od połowy lat 90. nasze miejsce jako kraju, na którego przykładzie omawiano przeobrażenia w Europie Środkowej coraz częściej zajmują Czesi. W jednym z materiałów pomocniczych dla nauczycieli historii przeczytałem następujące sformułowanie: „Przemiany w Europie Środkowej w okresie obalania na tym obszarze systemu totalitarnego przybliżamy do młodzieży na przykładzie Czechosłowacji. Wcześniej była to Polska, ale w tym kraju nadal trwają spory na ten temat i nawet Lech Wałęsa posądzany jest o współpracę ze służbami specjalnymi obalonego reżimu. W Czechach sytuacja pod tym względem jest bardziej stabilna”.