Przede wszystkim umieszczone w widocznym miejscu znaczki z charakterystycznym graficznie napisem Solidarność. Wydawane były przez centralę związkową, poszczególne regiony, a nawet komisje zakładowe. Swoje znaczki miały też NSZZ Solidarność Rolników Indywidualnych i NZS. Dużą popularnością cieszyły się także znaczki historyczne: Grudzień ’70, Katyń, 1956, symbol Polski walczącej, różne mutacje orła w koronie (oficjalne godło PRL było jej pozbawione), czy też litera N z flagą biało-czerwoną.
Hitem tekstylnym okazały się koszulki z napisem „Element antysocjalistyczny” (pomysłodawcą było wydawnictwo niezależne NOWa), „Pełzający kontrrewolucjonista” i oczywiście „Solidarność” – także w wersji dla najmłodszych. Nieodłącznym atrybutem manifestujących bądź strajkujących były opaski na rękawach z napisem: Solidarność, NZS, Służba Porządkowa, Liga Porządkowa, czy po prostu biało-czerwone. Na uczelniach gremialnie powrócono do noszenia czapek studenckich, zarówno na co dzień, jak i w czasie uroczystości, pochodów czy pełnienia warty podczas strajku.