Struktury poziome (tzw. poziomki) to nieformalna struktura organizacyjna podstawowych organizacji partyjnych polegająca na wzajemnych konsultacjach. Burzyła ona statutową, pionową hierarchię kontaktów i zależności. Poziomki powstały w Toruniu z inicjatywy Lecha Witkowskiego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W 1980 r. powołano Komitet Porozumiewawczy Podstawowych Organizacji Partyjnych, przekształcony następnie w Forum Porozumienia Partyjnego. Struktury poziome powstały między innymi w Szczecinie, Poznaniu, Gdańsku, Krakowie i Warszawie. Do najbardziej znanych działaczy należeli wspomniany Lech Witkowski, I sekretarz KU PZPR UMK, i Zbigniew Iwanow, I sekretarz KZ PZPR w Zakładach Sprzętu Okrętowego Towimor w Toruniu. Działaczem najwyższej rangi wspierającym struktury poziome był Andrzej Werblan.
Przez Komitet Centralny były zwalczane jako niezgodne ze statutem PZPR, a działacze struktur byli usuwani z partii. Taki los spotkał między innymi Iwanowa w listopadzie 1980 r. Po 13 grudnia 1981 r. struktury poziome przestały działać.