Niezmordowany hiszpański sędzia śledczy Baltasar Garzon, który doprowadził do oskarżenia byłego dyktatora chilijskiego Augusto Pinocheta, odniósł nowy międzynarodowy sukces. Zdołał uwięzić w Hiszpanii byłego argentyńskiego oficera Ricardo Miguela Cavallo oskarżonego o zbrodnie przeciw ludzkości, podczas rządów junty argentyńskiej w latach 1976–1983. Podejrzany o te zbrodnie mieszkał w Meksyku, skąd został wydany Hiszpanii; nie zdołał już uciec do Argentyny, gdzie chroniłaby go amnestia. Organizacje obrony praw człowieka powitały ekstradycję jako nową kartę w dziejach wymiaru sprawiedliwości: chodzi o pierwszą ekstradycję osoby z jednego kraju do innego dla odpowiedzialności za przestępstwo popełnione w kraju trzecim. Byłyby to więc początki uniwersalnej sprawiedliwości światowej, która zakłada, że nie ma nigdzie bezpiecznego schronienia dla zbrodniarzy. Jednak taka radość jest mocno przedwczesna. Cavallo został wydany nie na podstawie międzynarodowego nakazu aresztowania, lecz dzięki temu, iż Meksyk ma specjalne dwustronne porozumienie z Hiszpanią, a sędzia Garzon dochodzi krzywd hiszpańskich, a nie argentyńskich.