50 lat od powstania
20
lat działalności
55
premier
3200
przedstawień
89 autorów tekstów: Andrzej Jarecki (183), Agnieszka Osiecka (166), Jarosław Abramow (72)
48
autorów muzyki: Marek Lusztig (168), Jarosław Abramow (68), Edward Pałłasz (42)
215 występujących na scenie, przeważnie aktorów-amatorów
10
reżyserów, rekordzistą jest Jerzy Markuszewski, który wyreżyserował 38 premier
14
razy STS, czyli Studencki Teatr Satyryków, wyjeżdżał na festiwale i tournée zagraniczne
11 nagród, dyplomów, odznak otrzymał w PRL, w tym samym czasie
5 spektakli zostało w całości zdjętych przez cenzurę
339 razy grano najpopularniejszy spektakl STS: „Kochany panie Ionesco” Stanisława Tyma
520 eksponatów
, a wśród nich: rękopisy (z zaznaczonymi ingerencjami cenzury), archiwalia teatralne i fotosy do obejrzenia podczas trwającej do 13 marca 2005 r. w Muzeum Literatury wystawy zatytułowanej „Raz się żyje, czyli Wielka Rewia STS (1954–1975)”. Kiedy zaczynali, Pałac Kultury i Nauki był w budowie. Ich specjalnością stały się montaże skeczy, piosenek i monologów zwane „rewiami satyrycznymi”, „operetkami obywatelskimi” czy „cyrkiem piosenek”. Rozgłos przyniósł im program „To idzie młodość”. Następne sukcesy przyszły wraz ze spektaklami: „Myślenie ma kolosalną przyszłość”, „Agitka”, „30 milionów”, „Mnie nie jest wszystko jedno” czy „Raz się żyje”. Kończyli dwadzieścia lat później programem o ironicznym tytule „Idzie nowe”; pierwszym sekretarzem był wtedy Edward Gierek.