Archiwum Polityki

Czego się boisz, Europo?

Czy istnieje dziś wspólny dla Europy zbiór zasad, jakim jeszcze do niedawna był Dekalog? Czy pokazywany we współczesnym teatrze (i nie tylko) obraz człowieka zagubionego jest diagnozą stanu przejściowego czy odkrywaniem prawdy ostatecznej? Nad tymi kwestiami zastanawiać się będą – pod wodzą Jacka Żakowskiego, podczas kończącego trzecią edycję Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog-Wrocław 2005 panelu dyskusyjnego – Leszek Kołakowski, Wiktor Jerofiejew i Paul Thibaud. Wcześniej jednak, przez osiem festiwalowych dni (8–16 października), materiału do dyskusji dostarczać będzie siedemnaście przywiezionych przez zespoły ze Starego Kontynentu przedstawień. Ich twórcy na różne sposoby odnoszą się do hasła przewodniego tegorocznej edycji festiwalu, które brzmi: „Teatr jako odbicie niepokojów Europy”. Wśród tematów nurtujących współczesnych Europejczyków znajduje się m.in. problem obcego, broniącego prawa do odmienności („Kupiec wenecki” z Litwy), rasizmu (niemiecki „Otello”), pytanie, czy kultura islamu stanowi dla cywilizacji europejskiej zagrożenie („Fedra” z Węgier), ale też problem poszerzającego się grona ludzi wykluczonych („By Gorky” z Łotwy, belgijski „Wujaszek Wania”) czy przemocy jako sposobu na życie („Mechaniczna pomarańcza” z Wrocławia, legnicki „Made in Poland”). Swoistą kodą festiwalu będzie pokazywany pod koniec miesiąca na terenie Państwowego Szpitala Psychiatrycznego w podwrocławskim Lubiążu muzyczno-teatralny projekt Christopha Marthalera zatytułowany „Ostrzeżenie przed przyszłością”.

Szczegóły: www.festival-dialog-wroclaw.pl

Aneta Kyzioł

Polityka 40.2005 (2524) z dnia 08.10.2005; Kultura; s. 59
Reklama