Archiwum Polityki

Jeszcze bardziej jary Buddy

Buddy Guy musi denerwować stylistycznych purystów, ponieważ bardzo swobodnie balansuje pomiędzy gatunkami muzycznymi. Nominalnie jest jednym z najsłynniejszych bluesmanów, ale w rzeczywistości pozwala sobie na bardzo nieortodoksyjne wyskoki. Z taką pozycją, jaką zapewnił sobie na rynku, może sobie na wiele pozwolić. Jego najnowsza płyta oscyluje nieco w stronę soulu (kompozycje Mayfielda, Reddinga, Hayesa), choć nie brakuje tu klasycznego bluesowego grania, jak choćby w „Somebody’s Sleeping in My Bed” czy „Cut You Loose”. Sporą niespodzianką jest klasyczny kawałek Hawkinsa „I Put a Spell On You” zdominowany przez Carlosa Santanę, jakby wyjęty z jednej z jego płyt. Wśród gości widzimy również Tracy Chapman, Roberta Randolpha i Keitha Richardsa. Trochę eklektycznie, ale też nie nudno i w sumie bardzo przyjemnie.

Buddy Guy, Bring ‘Em In, Silvertone Records 2005

Wojciech Mann

Polityka 43.2005 (2527) z dnia 29.10.2005; Kultura; s. 65
Reklama