K. Lubelska pisze (POLITYKA 6, „Tydzień inaczej”), iż Spartanie zrzucali kaleki ze Skały Tarpejskiej. Otóż Spartanie słabe i chore niemowlaki porzucali na pastwę losu w miejscach odludnych, górach i lasach, skazując je na niechybną śmierć. Natomiast Skała Tarpejska znajdowała się w Rzymie i była raczej stromym zboczem wzniesienia Kapitol. Z tej to skały Rzymianie zepchnęli przeciwnika Romulusa – Lucjusza Tarpenisa, a także Sabinkę Tarpeię. Tarpeia miała bowiem zdradzić tajemne wejście na Kapitol oblegającym go Sabinom.
Polityka
13.2000
(2238) z dnia 25.03.2000;
Listy;
s. 103
