Franciszek J. był prezydentem Gdańska krótko i źle skończył – w więzieniu, oskarżony o korupcję. Ale to jemu gdańszczanie zawdzięczają nowy liczący się fragment wspólnej przestrzeni w atrakcyjnej okolicy, jaką jest tzw. Pas Nadmorski – teren pomiędzy morzem a blokowiskami, jak Zaspa Przymorze i Żabianka. To Franciszek J. zaczął budowę molo i promenady spacerowo-rowerowej, która połączyła Gdańsk z Sopotem. Kolejni ojcowie miasta rozwinęli ten projekt. Kiedy z sąsiedztwa promenady udało się wyprowadzić ogródki działkowe, część zwolnionego miejsca przekształcono w park.
Wydawało się, że w Pasie Nadmorskim może być tylko lepiej. Ale w grudniu 2007 r. władze miasta przygotowały projekt miejscowego planu zagospodarowania. Nagle okazało się, że miejscy planiści na przylegających do parku, jeszcze niezagospodarowanych 12 ha zieleni – prócz muszli koncertowej, urządzeń rekreacyjnych, obiektów gastronomicznych, nie wyrastających ponad korony drzew – chcą usadowić 17-piętrowy hotel na około tysiąc miejsc oraz parkingi dla ponad tysiąca aut. Do parkingów, rzecz jasna, samochody nie dofruną. A nie da się rozwiązać problemu dojazdu inaczej, jak tylko przecinając drogami zbudowany wcześniej ciąg pieszo-rowerowy.
Kiedy projekt planu ujrzał światło dzienne, wśród gdańszczan zawrzało. Chodzi nie tylko o ochronę przyrody, niebanalne widoki, ciszę, swobodę spacerowania. Na tych terenach znajduje się też ujęcie wód podziemnych, z którego korzystają mieszkańcy okolicznych dzielnic. I te źródła, w razie tak dużych inwestycji, byłyby zagrożone. Gdański magistrat jednak broni swej koncepcji z osobliwym uporem. Jakby w mieście nie było innych atrakcyjnych, ale mniej konfliktowych działek pod hotel.
Rospuda po gdańsku
Organizacje pozarządowe zaczęły zbierać podpisy mieszkańców przeciwnych zamierzeniom miasta.