Eryk Lipiński 1908–1991, Satyra i humor, Muzeum Karykatury w Warszawie, wystawa czynna do 28 września
Wystawa jest jedna, ale rocznice aż dwie: sto lat temu urodził się Eryk Lipiński, zaś trzydzieści lat liczy sobie Muzeum Karykatury, którego przypomniany artysta był twórcą. Młodsi powinni rozpocząć zwiedzanie od znajdującego się na dolnym piętrze monitora, z którego przemawiają osoby mające szczęście spotykać się zawodowo i artystycznie z Lipińskim, człowiekiem niezwykle wszechstronnym. Do historii przeszedł jako twórca tygodnika satyrycznego „Szpilki” oraz Muzeum Karykatury, ale w swoim czasie zyskał ogromne uznanie jako grafik i satyryk, karykaturzysta i felietonista, scenograf i konferansjer. We wszystkich owych wcieleniach reprezentował styl lekko staroświecki; zachowywał umiar i takt, kpił i ośmieszał, ale bez szarży, bez chęci dołożenia komukolwiek. Pewnym wyjątkiem są tu wprawdzie powojenne rysunki propagandowe (z ohydnymi imperialistami w rolach głównym), ale później Lipiński mógł na szczęście wrócić do uprawiania subtelnej satyry, czemu był wierny do końca życia. Na ścianach galerii znalazły się m.in. prace należące do popularnych niegdyś cykli „Kroniki królewskie”, „Słynni kochankowie”, „Przysłowia polskie”, ale są także karykatury oraz plakaty teatralne i filmowe (np. do komedii „Skarb”). Wystawa w galerii przy stołecznej ulicy Koziej cieszyć się będzie zapewne powodzeniem, czego zapowiedzią była imponująca frekwencja na wernisażu. (ZP)