Żyjemy w czasach wyboru. Konieczność wybierania dotyczy niemal każdej sfery życia: od idei po rzeczy codziennego użytku. Jesteśmy w stanie kilka razy w życiu zmienić miejsce zamieszkania, kilka razy w roku odbyć podróż do innego kraju, kilka razy dziennie spadają na nas bomby informacyjne, zmuszające do selekcji tego, co ciekawe, istotne, cenne. Jesteśmy wolni w sferze obyczajowości, stylu życia. Ale to właśnie nieograniczona niemal rozmaitość możliwości sprawia, że człowiek rozumny pragnie nie tylko intelektualnej asekuracji, ale i praktycznej rady: jak lepiej żyć?
W Polsce rośnie grupa osób, dla których jakość ich własnego życia ma zasadnicze znaczenie. Nie chodzi tu, oczywiście, o materialny standard, choć przecież to też nie jest bez znaczenia. Jednak kiedy – jak ująłby to psycholog – elementarne potrzeby są zaspokojone, człowiekowi zaczyna chodzić o głębiej rozumianą jakość egzystencji. Interesują go jego własne doznania i emocje, chce zadbać o jakość relacji z innymi. Poszukuje pasji i radości. Słowem: próbuje rozumieć i układać swoje własne życie.
To jest właśnie ta rzeczywistość, w której postanowiliśmy służyć asekuracją. Na sferę emocji, ważnych decyzji czy wręcz filozofii życia będziemy patrzeć przez pryzmat pojedynczych losów. W wywiadach i reporterskich sylwetkach będziemy poszukiwać nie tylko osobistych patentów na satysfakcję i sukces, lecz również odpowiedzi na pytania, jak nasi bohaterowie radzili sobie z dylematami, porażkami, dramatami, jak rozwikływali etyczne czy psychologiczne supły, od których ludzkie istnienie nie jest wolne.
W większości publikacji skupimy się na codzienności, która składa się z czynności, wydawałoby się, banalnych: jedzenie, kupowanie, gromadzenie przedmiotów, podróżowanie, uprawianie sportów.