Ponieważ w naszych „Przyrodnikach” poznajemy siedliska, przypominamy ich listę:
• wody otwarte rzek i jezior,
• ławice, plaże, żwirowiska,
• szuwar (trzcinowy, turzycowy, oczeretowy), czyli pobrzeża wód,
• bagno,
• łęg,
• łąka,
• pole,
• nieużytek,
• las,
• tereny przemysłowe i ruderalne (np. wysypiska śmieci i gruzu, hałdy przemysłowe, nasypy kolejowe, parkingi, pobocza dróg)
• zabudowa miasteczkowa, willowa i wiejska.
Podstawowym kryterium takiego podziału jest poziom wilgotności. Przyjęto je, gdyż inne są mało praktyczne wobec małych rozmiarów Polski względem globalnych, a nawet kontynentalnych stref klimatycznych (mamy klimat umiarkowany, mało zmienny zarówno w układzie południkowym, jak i równoleżnikowym).
Przypomnijmy jeszcze, że siedlisko to całokształt warunków glebowych, wodnych, klimatycznych, presji człowieka w miejscu występowania określonego gatunku, zespołu lub formacji roślin (siedlisko zwierząt obejmuje również roślinność danego terenu).