Bez problemu jesteś w stanie przewidzieć, jak w najbliższych miesiącach będzie zmieniał się kurs dolara albo indeksy na warszawskiej giełdzie? Nie masz wątpliwości, co stanie się z cenami złota czy ropy naftowej? Giełdy chińska, brazylijska i rosyjska nie mają przed tobą tajemnic? Jeśli tak, powinieneś zainwestować w produkty strukturyzowane. Ale jeśli należysz do zdecydowanej większości, która nie ma ani nadzwyczajnej wiedzy ekonomicznej, ani daru jasnowidzenia, bądź ostrożny. Szczególnie gdy bank, ubezpieczyciel albo doradca finansowy będzie zachwalał tajemnicze „struktury”.
Tak w skrócie określa się produkty strukturyzowane. Pod tą dziwaczną nazwą kryje się stosunkowo nowa forma inwestowania, która ma łączyć w sobie zalety lokat i funduszy inwestycyjnych. Takie produkty zazwyczaj mają gwarancję zachowania kapitału. Oznacza to, że po zakończeniu inwestycji otrzymamy przynajmniej tyle samo pieniędzy, ile włożyliśmy. Równocześnie każda struktura może przynieść zysk – wyższy od tego ze zwykłej lokaty, ale uzależniony od różnych warunków: najczęściej zmian kursu wybranej waluty, spółki albo surowca. Jednak jeśli się nam nie powiedzie, żadnego zysku nie będzie. Otrzymamy z powrotem zainwestowane pieniądze. Nominalnie nic nie stracimy, w praktyce będziemy ubożsi o wysokość inflacji, która nastąpiła w okresie trwania inwestycji. Zazwyczaj wynosi on od kilku miesięcy do nawet trzech lat.
Złote w błoto
W przeciwieństwie do lokat czy jednostek funduszy inwestycyjnych w przypadku produktów strukturyzowanych zainwestowane pieniądze dzielone są na dwie części. Zdecydowana większość z nich jest wykorzystywana na zakup obligacji, założenie lokaty albo wykup polisy ubezpieczeniowej. Przyniosą one niewielki, ale pewny zysk. Przykładowo z każdych 100 zł na tę bezpieczną część przeznaczone zostanie 90 zł, które w trakcie trwania struktury pozwolą zarobić 10 zł.