Globalne kasyno znów otwarte – tak złośliwi komentują olbrzymie pieniądze, przeznaczane na wypłatę premii za ubiegły rok w największych bankach świata. Łączna wysokość tych bonusów ma wynieść, według wstępnych szacunków, prawie 50 mld dol. A przecież jeszcze niedawno banki błagały o pomoc rządzących, oferując im w zamian własne akcje. Przez kilka miesięcy funkcjonowały tylko dzięki wlewaniu na rynek olbrzymich pieniędzy przez banki centralne. Ale teraz prezesi przekonują, że sytuacja jest zupełnie inna. Ostatnie kwartały przyniosły bardzo szybką poprawę wyników finansowych, a to przecież od nich tradycyjnie uzależnione są premie. Do tego wiele banków zwróciło już rządową pomoc i radzi sobie znakomicie bez kurateli państwa.
W efekcie, po chwilowym ograniczeniu wynagrodzeń, pracownicy banków, szczególnie ci najważniejsi, znów uznali sowite premie za rzecz naturalną. Słynny Goldman Sachs, którego prezes Lloyd Blankfein twierdzi, że banki krzewią Boże dzieło, zarobił w III kwartale 2009 r. 3,2 mld dol. Jego konkurent JPMorgan Chase był nawet o 400 mln dol. lepszy. Z pewnością bankierów ośmieliła nieudolność najważniejszych państw świata, które w ramach grupy G20 próbują reformować globalny system finansowy.
Mimo kilku spotkań na najwyższym szczeblu liderzy świata wciąż nie porozumieli się w sprawie wiążących zasad wypłaty premii i ich maksymalnej wysokości. Uzgodniono co prawda, że bonusy powinny być związane z długo-, a nie z krótkoterminowymi zyskami, ale sprzeczne interesy nie doprowadziły do przyjęcia jednoznacznych reguł. Nie znaczy to jednak, że wszystkie rządy, widząc oburzenie opinii publicznej, siedziały bezczynnie. Złość wobec banków, współodpowiedzialnych za doprowadzenie świata na skraj finansowej przepaści, wcale nie minęła mimo stopniowego wychodzenia z kryzysu.