Tadeusz Bartoś patrzy na Jana Pawła II krytycznie, ale nie jest papieżożercą.
Z Bartosiem może być jak z Grossem. Nawet bez czytania wiedzą, co książka Bartosia o papieżu („Jan Paweł II. Analiza krytyczna”, Sic! 2008) jest warta. I były ksiądz dominikanin zbiera cięgi. Abp Józef Życiński zestawił go ze zdrajcą Judaszem. Z tym że Judasz, zaznacza hierarcha, przynajmniej nie udzielał wywiadów po odejściu z Kościoła i nie obwiniał Pana Jezusa, że źle kieruje apostołami. Jeśli intelektualista może się posłużyć argumentem ad personam, czego spodziewać się po innych kościelnych polemistach?
Wydania specjalne
Niezbędnik Inteligenta Plus [01]. Religie świata
(90156) z dnia 21.10.2009;
s. 80
