●●●●○○
Jónsi, Go, Parlophone
Pierwsza solowa płyta lidera islandzkich Sigur Rós – jeśli nie liczyć jego duetu z chłopakiem Alexem Somersem, który zresztą pomagał mu i tutaj. Na „Go” króluje symfoniczny pop w wersji bardziej żywiołowej i pogodnej niż na albumach macierzystej grupy Jónsiego Birgissona. Już tamta regularnie grywała z kwartetem smyczkowym, a tu mamy jeszcze bardziej rozbudowane i różnorodne orkiestrowe partie, zaaranżowane przez Nico Muhly’ego, pilnego ucznia Philipa Glassa i gwiazdę młodego pokolenia amerykańskich kompozytorów, znanego też ze współpracy z Antonym&The Johnsons oraz Björk.
Polityka
16.2010
(2752) z dnia 17.04.2010;
Kultura;
s. 49
